□•●xewnazad●•□

şermokî û lerizîna maça yekem ji min re mîras ma

Ji klavyeya xewname

Xwendin

tîbûna perperokê du.yanzde.2017/Stenbol

* Tu ji min acis bû got kurik di yekem hevdîtina wan de. Keçikê got; îşev her tişt xweş e lê niza'm belkî sibê li ezman ewrê reş tije be an jî maşîneya me di rê de xira bibe.

* Tekane wênekêşê navçeyê li malbata hember kamerayê nihêrî û ji alîkarê xweyê piçûk re wiha got; Tu dizanî ez di rûyên wan kesên wêne dikşînin de çi dibînim. Xwasteka bi bîra kesî ketinê ya bêçareyî.

* Wisa elimîbû tenêtiyê ku dema bi şev hat malê nexwast lampeyê pêxe, tirsiya ku siya wî çêbe û tenêtiya wî xira bike.

* Li meyxaneyeke banê wê niwz de feylesofê mezin jê re got; fikrên cara pêşî tên hişê meriv fikrên derbarê fantaziyên pêknehatî de ye. Ew jî wisa fikirî; ji ber wê ye, însan bi hezkirin û nefretên xwe dileyze.

* Berdestê berber bi rûyeke ciddî ji hostayê xwe pirsî; ji bo çi por û rîhê însanan cardin derdikevin û ewqas dirêj dibin. Hosta bi keneke hûr got; ew jî şansê me ye.

* Kaxizê topavêtinê ji destê jina xwe ya ji ber girînê çavên wê werimîne girt û bi dengeke hêmîn got; ji bo cardin destpêkirinê ji binî ve xirabûnê baştir rêyeke din tune ye.

* Ev çar car bû her sal li ser gora kalikê xwe dareke çinarê diçandin. Her sal bi bîdonan avê vala dikirin koka darê lê dar dîsa jî di dawiya salê de ziwa dibû. Nizanibûn ku weca kalikê wân ewqas rabûye.

* Ez êdî naxwazim te bibînim, kurikê ji keçika ji axaftina zêde westiyayî re got. Keçikê ji garson re destê xwe li ba kir û got "çayeke dîtir".

* Xortê nû dest bi nivîsandinê kiribû dema pirtûka di destê xwe de qedand û danî kêlek li notên xwe yên ji çîrokê girtibû nihêrî, di dilê xwe de got; ji vê çîrokeke nû derdikeve.

* Min bi têra dilê xwe te kêfxweş nekir got mêrik. Jinikê bi keneke di rûyê wê de gul vedike got; şermokî û lerizîna maça yekem ji min re mîras ma.

* Peyama dawî: Maçûmaç

Hin notên min ên di demên cihê de wek çîrokên mînîmal di telefona xwe de girtibû û li bendê bûn bibin çîrokên dirêj. Çend heb jî jê bûn çîrok jî.

Xwendinê bidomîne Gotina xwe bibêje

Kuştina Dr. Şerefkendî ya qomployî

Ji klavyeya xewname

Xwendin

0 Şirove hatî kirin

Sê çar sal berê dema di rojnameya heftane Basnûçe de dexebitîm ji bo salvegere kuştina Şerefkendî min vê metnê hazir kiribû. Di maîlê de rast lê hatim. Bila li vir bimîne.

Ku meriv li çîroka serokên Rojhilatê Kurdistanê dinêre têgeha sereke ‘kuştina wan ya li ser maseya hevdîtinê’ derdikeve pêşberî meriv. Li Îranê kuştina mixalifa bûye çandek ku ji demê berê tê. Ksenefon di pirtûka xwe ya Vegera Dehazaran de behs dike ku qralê farisan serleşkerên yewnaniyan vexwandiye konê xwe û wan daye kuştin. Vê çandê di kilamên dengbêjan de jî derdikeve pêşberî me ku serhildêrên kurd piştî serhildana Agiriyê derbasê Îranê dibin dewlet ji wan daxwaz dike ku çekê xwe daynin û wan dikuje. Piştî vê bûyerê kilama Ferzende Beg ji hêla dengbêjan ve tê gotin. Bi heman awayê Simkoyê Şîkakî jî bi bahaneya hevdîtinê tê qetilkirin û piştê wî jî Qazî Mihemed. Van kiryarên qirêj ê dewleta Îranê herî berbiçav di kuştina Dr. Abdulrehman Qasimlo de derdikeve holê ku wî jî li ser maseya hevdîtinê bi hevalên wî re kuştibûn.

Ji wan kesan yek jî Şerefkendî ye ku ji hêla dewleta Îranê ve li bi siûkastê hatî kuştin Şerefkendî; di 21ê Çileya sala 1937an de li Bokanê ji dayik dibe. Di temenê piçûk de bavê xwe wenda dike. Di zaroktiya xwe de bi birayê xwe re de dibe şahidê avakirina Komara Kurdistanê li Mehabadê û ew bandorek mezin li ser dike. Şerefkendî piştî xwendina li Bokanê derbasê Mehabadê dibe û ji wir jî derbasê Tebrîzê dibe. Di 1959’an de li Tehranê destûrnameya endezariya kimyayê digre. Çend salan li bajarê Kurdistanê kar dike lê ji ber ku bi xortên kurdan ve eleqedar dibe ji hêla rejîmê ve tê sirgûnkirin. Şerefkendî di 72’an de diçe Fransayê perwerdeya xwe li vir didomîne. Şerefkendî li vir Abdulrehman Qasimlo nas dike û bi awayek dibe endamê PDK-İ’yê. Piştî têkçûna rejîma paşayetiyê û destpêkirina eşkere ya PDK-Î li Îranê, ew dibe Berdevkê Komîteya Navendî ya Partiyê û di meha Reşemiya sala 1979’an de jî di Kongereya Çarem a Partiyê de dibe endamê Komîteya Navendî ya Partiyê û berpirsiyariya partiyê ya Tehranê dispêrin wî. Piştî ku Dr. Abdulrehman Qasimlo di 13’ê Temûza 1989’an de li peytextê Awusturya'yê ji hêla ajanên Îranê ve li ser maseya hevdîtinê hat kuştin, Dr. Mihemed Sadiq Şerefkendî di sala 1991’an de bû sekreterê giştî yê PDK-İ’yê.

Kuştina Şerefkendî

Şerefkendî bo beşdarê Enternasyonala Sosyalîst ya di navbera 15 û 17 Îlonê de bibe li Berlînê bû û dixwest li vir bi mixalefeta Îranê re hevdîtinan bike. Dê hevdîtin li restorantek bi navê Mykonos ya Ezîz Gaffarî’yê îranî biba. Îstîxbarata Îranê hay ji Şerefkendî hebû dê were Berlînê û ji bo wî jî komek bo kuştinê şandibû vir. Li serê komê Abdulrahman Banihaşemî hebû nasnavê wî ‘Şerîf’ bû. Banihaşemî bi Abbas Rayyal, Yusuf Amin, Muhammed Atris’ê Lubnanî re ket têkiliyê û di 17 Îlona 1992’an de saet devdorê 22.50’an de çalakiya kuştina Şerefkendî pêk anîn. Li ser maseya Şerefkendî 8 kes hebûn û di êrîşê de ligel Şerekkendî Berpirsiyarê Ewrûpayê yê PDK-İ’yê Fattah Abdolî, Berpirsiyarê Almanyayê Homayoun Ardalan û Mixalêfê Îranî Nurî Dehkurdî jiyana xwe ji dest da.

Doza kuştina Şerefkendî hetanî 10’ê Avrêla 97’an 246 car hat dîtin û du kesan cezayê muebbetê girt, ev ceza vegeriya 23 sala, yekî 11 sal ceza girt û yek jî hat berdan. Bo serokê îstîhbarata Îranê Elî Fallahiyan jî biryara girtinê ji hêla Înterpolê hat derxistin.

Xwendinê bidomîne Gotina xwe bibêje