Dibe ku ji bo helbestvanek tişta herî bedbext wendabûna helbestê wî/wê be lê nedîtina belavbûna helbestê xwe bo helbestvanek, çiqas cîhê xemgîniyê ye? Ku meriv bi hûrgulî li dîroka kurdan dinêre bi dehan mînakên waha hene. Hin helbestvan ji tirsa dagirkeran ya bi xwe helbestên xwe şewitandine yan jî avêtine behrên bê binî. Yên bi şans dane ba...
Di rûpela pêşî ya Nexşên Li Giyan de gotina Xelacê Mansûr “Cehenem ew der e ku em lê ne û tu kesek bi êş û şewata me nabîse.” heye. Bi rastî jî ku kes tunebe meriv xemê xwe, azara xwe jê re bibêje ew derdek e, ku li devdora meriv kesên ji meriv bi dertir tijebe ew jî...
“Vegeriyam da ku kûçikên welatê min bi ser min de bireyin. Da ku kûçikên welatê min zenda lingê min bigirin.” Gulên Şoran yekem romana Eta Nehayî ye. Roman di navbera salên 1993 û 1995 hatî nivisandin. Roman bingeha xwe ji stranak gelêrî, ji “ Las û Xezal” digre. Roman bi vegera Las a piştî 15 sala dest pê...
Li hêvya silavên nehatî şandin im Di bêrîkê min de xeyalê...
Ger meriv bûyerek dîrokî bikole, dixwaze lêkolînvan be anjî kesek ji rêzê be jî, pir hindik di bin bandora rewşa siyasî ya roja xwe, cihê di civakê de digre û di bin kesayeta xwe de dimîne. Ji bo van bandorên neyînî dide lêkolînê herî mînîmîze bê kirin, divê xwe ji nirxê civaka xwe xilas bike. Her çendî di...
Mirov berhema civaka xwe ye, li gorê şert û mercên civakê yên aborî, siyasî û erdnîgarî şikil digrin. Ciyê belesebeb negotine "erdnigarî qeder e." Mirov ku bingeha civakê ye, li gorê guherînên civakê ew jî diguhere. Novila Morof ya Eliyê Evdilrehman jî guherînên civakî yê serê sedsala bîstemîn di kesayet û tevgerên "Morof" de ji me re dibêje....
Azad Xanzade / Rojnameya BasHaber-BasNûçe Tê gotin ku, ‘Mûzîk dema bê hîskirin rasteqîn e.’ Ku em, dema me ya bi bayê bezê derbas dibe bigrin ber çavê xwe rastiya vê peyvê bi zelalî derdikeve pêşberî me. Piraniya hunera di roja îroyîn de tê çêkirin xwe nagihîne dilê mirov, derfetê nabîne xwe bigihîne hiş û kurahiya hestên meriv anjî...
