Telefon dike zingînî. Mêreke porsibî hêdîka destê xwe dirêjê bêrîka xwe dike û telefona xwe ber bi çavên xwe ve tîne. Çend saniyeya hewl dide nav bixwîne. Noqteya kesk ber bi jor de kaş dike. Nabe. Cardin dike û telefonê dide ber gohê xwe: * Elo - ... * Ez baş im. - ... * Erê, li Diyarbekir...
Reviewed by xewname
on
Kasım 05, 2018
Rating: 5
Tişta herî girîng ew e ku tu bikarî li demê nefikirî. Dema tu bikarî li herikîna demê nefikirî, tu dikarî li cih û mekanan jî nefikirî. Ya ku kesekî dîl dukuje fikirîna wî ya berdewam bi dem û vihên din e.
Bextiyar Elî / Hinara Dawî ya Dinyayê
Çêkerê temaya xweşik û sade ThemeXpose · Ji alî bloger va tê pişgirî kirin
Mafê sêwirandinê parastiye lê her çawa bixwazî dikarî ji nivîsan fêde bibînî û li gora dilê xwe parve bike. Bo pêwendî kerem bike: https://xewname.blogspot.com.tr/p/pewendi.html
